Byłam z Katherine na zakupach w trzech sklepach. Opowiadałam jej gdzie podróżowałam, czyli we Francji, Włoszech, Anglii i wielu innych miejscach na ziemi. Miło spędziła ten czas, a jeszcze się nie skończył.
Szłam teraz z nią po ulicach ciemnego Nowego Orleanu, podziwiając czerń nieba. Uwielbiałam patrzeć w gwiazdy. Kiedy byłam młodsza i kłóciłam się z "rodzicami" wybiegałam z domu i biegłam do lasu. Rodzice się mną nie interesowali, a miałam z 4 lata kiedy tak robiłam. No więc, biegłam do lasu płacząc i spoglądałam w czarne niebo, pełne migoczących gwiazd. To mnie uspokajało, tak samo jak las. Kochałam naturę. A teraz kiedy przeżyłam te wszystkie okropne zdarzenia, znalazłam się tu. W mieście wampirów, z moja przyjaciółką Katherine.
- Co zamierzasz teraz zrobić?
Zapytała, wyrywając mnie z rozmyślań, ale nadal wpatrywałam się w niebo.
- Iść do domu i się położyć.
Odpowiedziałam nadal nieobecnym głosem.
- Wiesz o co mi chodzi.
Powiedziała, głośniej niż przedtem sprawiając, że na nią spojrzałam.
Chwilę się zastanawiałam co jej odpowiedzieć.
- Nie wiem - Odpowiedziałam zgodnie z prawdą - Nie mam pojęcia co zrobię.
Spojrzała na mnie. Rozumiała mnie.
-----------------------------------------------------------------
Wiem, że krótki ale to pierwsza część. Druga będzie już sto razy dłuższa.
Mam szkołę i coraz mniej czasu na komputer.
Mam nadzieję, że chodź trochę się Wam podoba. :)
Do Napisania J
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz